Abstracts posters

Abstracts posters

HOOFD-ZAKEN

Online bevraging van mensen met trauma- en eetstoorniservaringen

 Jiska Beterams, Anna Debaetselier, Els Verheyen; AN-BN vzw

Doel: Veel mensen die te kampen hebben met een eetstoornis, hebben in het verleden een traumatische ervaring meegemaakt. Dit komt ook sterk tot uiting bij het doelpubliek van AN-BN. In dit onderzoek werden zij bevraagd over hun persoonlijke ervaringen met enerzijds deze problematieken en het verband tussen beide, en anderzijds de benadering binnen de hulpverlening. Dit om hun beleving in kaart te brengen.

Methode: Er werd gebruik gemaakt van een online enquête met zowel een kwantitatief als een kwalitatief luik. Deze werd verspreid via sociale media. De resultaten werden anoniem verwerkt om de privacy van de respondenten te garanderen.

Resultaten: Het duurt vaak meerdere jaren voor men zich realiseert dat er sprake is (geweest) van een trauma en erover in gesprek durft te gaan. Wanneer mensen de stap naar een therapeutische behandeling zetten, blijkt gepaste therapie moeilijk te vinden door de comorbiditeit van eetstoornis en trauma. Er is vooral nood aan een individuele aanpak op maat van de cliënt.  

Multi Family Therapie bij kinderen en jongeren met anorexia nervosa: effectonderzoek.

Thiron A¹, Simons A^1,2, Glazemakers I².

¹ ZNA-UKJA: zorgeenheid eetstoornissen. Lindendreef 1, 2020 Antwerpen.

² CAPRI-Jeugd, Universiteit Antwerpen.

Probleemstelling: Het nut van familie therapie in de behandeling van kinderen en jongeren is reeds uitgebreid beschreven. . Aan het einde van de jaren negentig werden in centra in Dresden (Scholz & Asen, 2001) en Londen (Dare & Eisler, 2000) multi familie dagbehandelingsprogramma’s opgestart voor de behandeling van jongeren met anorexia en boulimia nervosa. Sinds 2007 bieden we deze behandelvorm aan binnen ons centrum. Er gebeurt onderzoek naar de effectiviteit van deze therapie vorm en de ervaren tevredenheid.

Methode: De deelnemers worden geselecteerd op basis van de aanmeldingen op de dienst eetstoornissen van het UKJA. Per groep nemen er 6 gezinnen deel, de behandeling bestaat uit 10 dagen multi familie therapie verspreid over een jaar, met tussentijds op indicatie individuele gezinstherapie.

Het effect van de therapie wordt gemeten aan de hand van somatische parameters en vragenlijsten (ABOS, EDI, GKS, PS en SDQ). Tevens wordt er een tevredenheid enquête gedaan.

De onderzoek momenten zijn bij start van de therapie (M0), na 6 maanden therapie (M6) en bij het einde van het jaar therapie (M12).

Resultaten: De resultaten van 137 jongeren die met hun gezin deelnamen aan het MFT-programma tussen 2007 en einde 2016 worden voorgesteld. 

Pediatric Scarless Endoscopic Sleeve Gastroplasty in ZNA Antwerp: Short- term results.

Martine KF Docx ¹, Leo Hendrickx ²,  Katrien Maes ³, Els Engels ³,  Stijn Heyman ²

^1,3 Department of Chronic Paediatric Diseases Koningin Paola Kinderziekenhuis Antwerp ; ² Department of Surgery Obesity Unit ZNA Stuivenberg Antwerp;  ³Department of Eating Disorders Child and Adolescent Psychiatry ZNA Middelheim and University of Antwerp.

Obesity in children and adolescents is a global chronic and progressive epidemic disease, that causes 2.8 million deaths per year. The prevalence of overweight and obese children increases worldwide with an estimation of 60 million obese children in 2020. The definition of morbid obese                     ( BMI≥35 kg/m² ≥or BMI ≥1.2 above the 95 ^th percentile.

The aim of this poster is to present the short-term results of an endoscopic sleeve gastroplasty (ESG) in 4 adolescents in our patient population.

Methods: Adolescents who underwent ESG in 2017-2018 were described. Charts were investigated retrospectively and short-term weight loss together with comorbidity before and after ESG were analyzed.

Results:

Pat.	Age (y)	Sex	Before	Surgery	After	Surgery			Result
					1 months		3 months	6 months
			Weight  (kg)	BMI (kg/m²)	Weight	BMI	Weight/ BMI	Weight /BMI
1	14	M	140	47.9	130	44.5	143/48.9	145/47.9	+ 5 kg               (6 m)
2	13	F	114	48.1	102	43	99.5/41.7		-14.5 kg               (3 m)
3	15	F	110	40.4			89.5/32.7	88/32.3	-20.5 kg             (6 m)
4	14	F	138.5	50	126	45.7			-12.5 kg(1m)

Comorbidity Before ESG Patient	OSAS	HT	Fatty Liver	Hyperinsulism	Hypogonadism/ Menstrual Disturbances	Mental Problems
1  M	+	+	+	+	+	+++
2  F	+	+	+	+	+	++
3  F	+	+	+	+	+	++
4  F	+	+	+ ( bile stone)	+	+	+++

Comorbity After ESG Patient	OSAS	HT	Fatty Liver	Hyperinsulism	Hypogonadism/ Menstrual Disturbances	Mental Problems
1  M	+	++	++	++	+	+++
2  F	-	-	+	+	-	+
3  F	-	-	-	-	-	+
4  F	-	-	+	+	-	+

OSAS= Obstructive Sleep Apnea  Syndrome ; HT= Hypertension; Mental Problems: Depression, School Absenteeism, Bullying.

Conclusion: Even though the follow-up period was short and the number of patients was small, ESG is a promising surgical method for morbid obese children with a lowered life expectancy, though to multiple comorbidities. A multidisciplinary approach and lifelong healthy lifestyle together with support of behavior therapy are the key messages for success.    

Do we treat the somatic part of the anorexia nervosa patient as the chronic patient with comorbidities or as the chronic patient with a multimorbidity?

Martine KF Docx ¹, and Team Eating Disorders Child and Adolescent Psychiatry and Team Care in Balance

^1, Department of Chronic Paediatric Diseases Koningin Paola Kinderziekenhuis Antwerp

Introduction: Multimorbidity is the presence of 2 or more chronic conditions in 1 and the same patient. Today, this is one of the biggest challenges of the health system today. The latter is only focused on a single care disease system and not on a multiple care disease system in one and the same patient. Therefore, these anorexia nervosa patients will often get a fragmented,  inefficient, and sometimes double care, which is ultimately a bad thing for both the health care system and the patient. For the health care system these are patients with a high cost and for the anorexic patient the fragmentation of the anomalies is bad because it entails higher morbidity and often mortality. It has been seen in the past that in other groups of chronic patients with multimorbidity this has led to higher mortality, reduced functional status and quality of life and increased use of inpatient and ambulatory health care.

Disadvantages of our current health system for the multimorbidity anorectic patient is the pressure of time imposed on the general practitioner and the specialist. The consultations of these patients are very time-consuming not only with regard to the complications of somatics as well as the mental state of the patient who does not always cooperate well, does not have a sense of sickness and often keeps things unheard of his illness.

Results: Despite all this an effective patient-doctor communication is required; it consists of carefully explaining all complications in the short and long term which entails extreme underweight and also spend sufficient time explaining the blood results, the medical imaging, the possible treatments such as the refeeding, carrying out certain tests during the same consultation as well as information processing and communication to the general practitioner. For many of the GPs, this pathology is too time-consuming and too complicated to treat these patients alone. For this reason, regular roundtable discussions about the patient's condition and also during the transition from pediatric to adult therapy with the multidisciplinary team are necessary in which the GP is invited.

These discussions can serve as an information exchange but also as an education towards primary care, because this multimorbidity in the training of both GPs and internists is being handled scarcely. Effective communication between the first line and second line contributes to a better patient-doctor trust, resulting in an improvement in the therapy adherence/commitment of the patient and his family.

Conclusion: The anorexia nervosa patient is a multimorbidity patient and to take better care we need to train somatic specialists in multimorbidity and we have to leave the current system on a single care disease system. For this purpose the installation of multidisciplinary consultations, not only for inpatient, but also for outpatients, with involvement of the GP’s are necessary.

Identiteit en verstoord eetgedrag in de adolescentie en opkomende en jongvolwassenheid:

de rol van lichaamsbeeld

Nina Palmeroni1

Laurence Claes (1,2)

Margaux Verschueren (1)

Koen Luyckx (1)

(1) KU Leuven, Belgium (2) University of Antwerp, Belgium

Probleemstelling. De adolescentie en opkomende volwassenheid zijn turbulente levensfases

waarbij er veranderingen optreden op fysisch en psychisch vlak. Tijdens de puberteit ondergaan

jonge adolescenten zichtbare lichamelijke veranderingen en de mening van anderen en sociale

acceptatie worden steeds belangrijker. Jongeren worden zich hierdoor steeds meer bewust van

hun lichaam en uiterlijk. Problematieken zoals verstoord eetgedrag en eetstoornissen kunnen

zich dan ook ontwikkelen tijdens deze levensfase. Daarenboven is het uitbouwen van een sterke

identiteit één van de belangrijkste ontwikkelingstaken tijdens deze periode. In de huidige studie

willen we focussen op identiteitsontwikkeling, een concept dat in recent onderzoek

herhaaldelijk werd gelinkt aan verstoord eetgedrag. Schupark-Neuberg en Nemeroff (1993)

stelden dat personen met een eetstoornis hun lichaam gebruiken om weer te geven wie ze zijn

als persoon. Vorig onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat eetproblemen zoals restrictief eten,

het hebben van eetbuien en purgeren gerelateerd zijn aan identiteitsverwarring (Wheeler,

Adams, & Keating, 2001). In lijn met deze bevindingen toonde onderzoek in onze eigen onderzoeksgroep aan dat patiënten die lijden aan een eetstoornis, ook meer identiteitsproblemen ervaren in vergelijking met leeftijdsgenoten (Verschueren et al., 2017). Het doel van de huidige studie richt zich op onderzoeken van het verband tussen identiteit en verstoord eetgedrag, en de mogelijke mediërende rol van lichaamsbeeld hierin.

Methode. In een eerste studie onderzochten we de rol van lichaamsbeeld op het verband tussen identiteit en verstoord eetgedrag bij adolescenten. Een totale groep van 332 jongeren tussen 14 en 19 jaar met een gemiddelde leeftijd van 15.99 jaar (SD = 1.00; 71.50 % vrouwen) namen deel aan de studie. Het finale model van studie 1 werd in een tweede studie opnieuw onderzocht bij een groep individuen in de opkomende en jongvolwassenheid. Deze groep bestond uit 401 deelnemers tussen 18 en 40 jaar met een gemiddelde leeftijd van 24.80 jaar (SD = 5.10; 69 % vrouwen). Alle deelnemers vulden vragenlijsten in over identiteit (Subschalen: geconsolideerde identiteit, verstoorde identiteit, gebrek aan identiteit van The Self-concept and Identity Measure; SCIM), lichaamsbeeld (Subschalen: lichaamstevredenheid, lichaamsverzorging, lichaamsbescherming en lichaamscomfort van de The Body Investment Scale; BIS) en verstoord eetgedrag (Subschalen: drive for thinness en bulimia van The Eating Disorder Inventory-3; EDI-3).

Resultaten. Studie 1 (adolescenten): In een eerste stap werd er gekeken naar het directe verband tussen identiteit en eetstoornissymptomen. Drive for thinness werd voorspeld door verstoorde identiteit en een gebrek aan identiteit, terwijl bulimia enkel werd voorspeld door verstoorde identiteit. In een tweede stap werd er gekeken naar de mediërende rol van lichaamsbeeld. Het verband tussen gebrek aan identiteit en eetstoornissymptomen (bulimia en drive for thinness) werd gemedieerd door lichaamsgevoelens. Eetstoornissymptomen (drive for thinness en bulimia) werden namelijk negatief voorspeld door lichaamstevredenheid, wat op zijn beurt negatief voorspeld werd door gebrek aan identiteit. Het verband tussen geconsolideerde identiteit en drive for thinness werd alsook gemedieerd door lichaamstevredenheid. Drive for thinness werd namelijk negatief voorspeld door lichaamsgevoelens, wat op zijn beurt positief voorspeld werd door geconsolideerde identiteit. De resultaten toonden enkel een significant mediatie-effect voor lichaamsgevoelens (gevoelens en attitudes rond het lichaam) en niet voor lichaamsverzorging, lichaamsbescherming en lichaamscomfort. Studie 2 (opkomende en jongvolwassenheid): Het finale model van studie 1 werd in studie 2 onderzocht door middel van dezelfde statistische analyses (met de uitzondering dat in studie 2 enkel lichaamsgevoelens werd opgenomen als maat voor lichaamsbeeld). De directe verbanden uit studie 1 werden gerepliceerd. Het indirect effect tussen het gebrek aan identiteit en eetstoornissymptomen (bulimia en drive for thinness) via lichaamsontevredenheid werd alsook gerepliceerd bij jongvolwassenen.

Besluit. Huidig onderzoek toont aan dat lichaamsbeeld (en meer specifiek lichaamstevredenheid) een belangrijke rol speelt in het verband tussen identiteit en verstoord eetgedrag tijdens de adolescentie en opkomende en jongvolwassenheid.

Posterwedstrijd

Naast een aanbod van lezingen en workshops, wordt tijdens het congres ook de kans geboden actief te participeren tijdens de postersessie. Bij deze doen we een warme oproep voor uw bijdrage aan de hand van een abstract. Presentaties van zowel lopend als afgerond onderzoek kunnen als poster ingediend worden. Abstracts worden ter goedkeuring voorgelegd aan het wetenschappelijk comité.

Indien uw abstract weerhouden wordt, krijgt u de kans een korte presentatie met betrekking tot uw poster te geven tijdens de middagpauze. Bovendien wordt er opnieuw een geldprijs uitgereikt voor de drie beste posters!

De abstract bevat: auteur(s), titel (max. 200 tekens), probleemstelling, methode en resultaten.
De afmetingen van de poster zijn max. 90 x 120 cm (breedte x hoogte).
De posters worden zoveel mogelijk thematisch geordend. Tijdens de middagpauze is er gelegenheid tot het bezichtigen van de posters en tot het stellen van vragen. Posters worden beoordeeld door het wetenschappelijk comité. De uitreiking van de posterprijzen gebeurt vlak voor de middagpauze.

De uiterste datum voor het indienen van een abstract is 1 oktober 2018.
Indienen kan via info@v-a-e.be